การทานสมุนไพรก็เฉกเช่นเดียวกัน ผู้มาทานมักจะตั้งปรารถนาว่า "ขอให้หาย" ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่พระภูมีสอนเลย
เพราะเหตุใด ก็เพราะหากผู้ทานอฐิษฐานดังกล่าวแล้วไซร้ หลวงพ่อนิพนธ์สอนว่า ทำให้เราท่านประมาท และเกิดการกระทำที่เรียกว่า "อกตัญญูต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์" ที่ช่วยเราได้อย่างง่ายดาย
สิ่งแรกที่แม่ชีเมี้ยนสอน ในการทานสมุนไพรของพระภูมี นั้นคือ ให้พิจารณาเหตุผลก่อนอื่นใด ว่า เราท่านมาทานสมุนไพรเพื่ออะไร
ด้วยเหตุที่พระภูมีตรัสว่า "โรคเกิดแต่กรรม" ดังนั้น เมื่อเรามาใช้แนวทางของพระภูมี จึงหลีกเลี่ยงความทุกข์ที่เกิดจากกรรม มาทุกข์กับสมุนไพร และวินัยของพระภูมีแทน
สมุนไพรของพระภูมี มีไว้เพื่อช่วย ไม่มีสิ่งใดที่จะให้โทษเลย ดังนั้น รสชาติ ก็เป็นทุกข์ที่เราท่านต้องเผชิญ และเมื่อการทานดำเนินไป อาการที่เกิด ล้วนแล้วแต่เป็นกรรมที่เราท่านทำมา ทั้งหมดทั้งปวง ที่เราต้องใช้
พระภูมีจึงให้สติ เมื่อเลือกเดินทางนี้ว่า "ทุกข์วันนี้ เพื่อสุขวันหน้า"
หากเราเข้าใจเหตุผลดังกล่าวแล้ว แม่ชีเมี้ยนจึงตรัสว่า พระภูมีจึงสอนผู้ที่มาเดินทางนี้ว่า "การอฐิษฐาน พึงขอให้เราท่าน สามารถทานสมุนไพร ได้โดยปราศจากอุปสรรค แลขอให้อย่ามีจิตใจหรือ พฤติกรรมที่ก้าวล่วงสมุนไพร หรือเห็นสมุนไพรผิด เมื่อเกิดอาการอันเนื่องจากกรรมเราท่านทำมา"
หากเราขาดซึ่งความรู้ วันหนึ่งเมื่อการลงแดงปรากฎ หรืออาการโรคที่แฝงอยู่ในตัว ถูกสมุนไพรคุ้ยขึ้นมาวันใด จิตเราจะคิดขึ้นมาทันทีทันใดว่า เป็นเพราะสมุนไพร เพราะเมื่อก่อนไม่เคยเป็นเช่นนี้เลย ซึ่งพระภูมีตรัสว่า เป็นไปไม่ได้ ผลที่เกิด เป็นเพราะเราท่านทำมา ต่างหาก
หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวว่า ผู้ใดทำได้ ย่อมผ่านซึ่งการกระทำอกตัญญูต่อผู้มีคุณ คือ สมุนไพร ผลที่ได้ก็คือ "การหายโรคนั่นเอง" แลเมื่อคราใด อาการปรากฎ จะไม่กล่าวโทษหรือคิดว่าเป็นเพราะสมุนไพร แต่จะทำให้มีสติว่า เป็นเพราะกรรมเราท่านทำมา เมื่อเราท่านเป็นผู้ทำ แล้วยอมรับ ยอมใช้ ต้องมีวันหมด ที่สำคัญ สิ่งนี้จะเป็นสติไม่ให้เราสร้างกรรมเพิ่มขึ้นมาอีกนั่นเอง
สมุนไพรจะดีสักฉันใด ก็ยังต้องอาศัยองค์ประกอบของการกระทำที่ถูกเป็นสำคัญ ในการทำให้มีฤทธิ์มากน้อย จึงไม่น่าแปลก ก็สมุนไพรหม้อเดียวกัน บางคนจึงได้ผล บางคนไม่ได้ผล ก็ด้วยเหตุที่พฤติกรรมต่างกันนั่นเอง
กินไปบ่นไป ... หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า ... เสียเวลาเปล่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น