อยากได้อะไรแน่

แม่ชีเมี้ยนมักชี้ให้เห็นนิสัยของมนุษย์ที่มักจะตัดสินสิ่งใด เอาที่ชอบเป็นที่ตั้ง ไม่เอาเหตุเอาผลมาพิจารณา ผลที่เกิดจึงสร้างศรัทธาความเชื่อกับศาสนาไม่ได้ ทั้งๆที่ตนบอกว่าอยากเจอ อยากได้ อยากพบสิ่งศักดิ์สิทธ์

หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้พิจารณา ว่าการมาของเราท่านเพื่อสิ่งใด เพื่อมาเรียนรู้ ฟัง พิจารณา ในสิ่งที่เอาไปช่วยตนของตนได้ ใช่หรือไม่ ก็แล้วในเมื่อมาเพื่อฟัง จะไปให้ความสำคัญกับผู้พูดทำไม อุปมาเสมือน อยากฟังเพลงเพราะ เครื่องเสียงดีๆ ใสกังวาน แล้วจะไปสนทำไมว่า วิทยุที่เปิด มันเก่า คร่ำครึรูปลักษณ์ไม่ถูกใจ ไม่น่ามอง ทั้งๆที่ให้เสียงที่ดี แต่กลับติโน่นนี่นั่น ในขณะเครื่องที่ดูดี ถูกใจ ราคาแพง เสียงหมาไม่แดก ฟังแล้วแสบแก้วหู ยิ่งฟังยิ่งทุกข์ ทำลายตนกลับชอบ

หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ว่า นี่แหละกรรม ทำให้เราตำหนิ พูดเรื่องธรรมได้อย่างไร ยังนุ่งกางเกงอยู่เลย หัวก็ไม่โล้น ที่สำคัญ จะมีธรรมได้อย่างไร ติโน่นนี่นั่น สร้างศรัทธาให้เกิด กราบไหว้ไม่ได้ ทั้งๆสิ่งที่ได้ยิน ได้ฟังช่วยตนได้ มีคนเดินตามก่อนหน้า แลประสพผล

บทสรุป จึงไม่แปลก ที่เมื่อวันใดสภาพดีขึ้น ฟังเสียงเครื่องที่ตนชอบ ก็หันเหไปเป็นธรรมดา ทั้งที่เครื่องนั้นที่ตนชอบ เคยฟังมาแล้ว เคยทำตามมาแล้ว และชีวิตก็อับปางมาแล้วก็ตามที นี่แหละขาดพิจารณา ขาดปัญญา

ดูรุ่นพี่ เศรษฐีต้นๆของเมืองไทย นอนโรงพยาบาลดัง จนอยู่ icu หมอบอกรอตาย บังเอิญลูกชายมีเพื่อนรู้จักหลวงพ่อนิพนธ์ เลยมาปรึกษา ท่านให้ยาเขียวไปลองกรอกให้พ่อทาน เหมือนปาฏิหาริย์ สองวันออกจาก icu ได้ ลูกพามาหาหลวงพ่อนิพนธ์ ท่านก็ให้พักฟื้น ผ่านไปครึ่งปี ดีวันดีคืน กลับมาขับรถได้ วันหนึ่งเพื่อเศรษฐีเจ้าของโรงเหล้าใหญ่ บอกนี่เลย อาจารย์ของอาจารย์หมอ อยู่เยอรมัน บอกมียาดี เข็มละล้าน คอร์สหนึ่งสามสิบเข็ม หายชัวร์ รีบมาขอหลวงพ่อไปทำ ท้ายที่สุดก็ตายคาเข็มที่สามสิบ ที่น่าแปลก หลวงพ่อนิพนธ์ช่วยแทบตาย กราบไหว้ไม่ได้ บอกไม่ดี แต่เจอหมอกราบแทบติดตีน แล้วก็ตายไป

ถามจริง อยากได้อะไรแน่ ความสุขทางตา สบายตา สบายใจ หรือความสุขที่หายโรคกันแน่ นี่แหละแม่ชีเมี้ยนจึงตรัสว่า เรื่องศาสนาต้องใช้ปัญญา จึงจะเห็น ถ้าไหว้หลวงพ่อนิพนธ์ไม่ได้ ไหว้ท่านอาสิไม่ได้ นั่นเพราะไม่เห็นค่า พิจารณาค่าของคนด้วยตานั่นเอง