ยากกว่าอีก

ทุกคนย่อมรู้ดีว่า ต้นน้ำของสายบุญ คือ พระพุทธเจ้า

มา ณ.วันนี้ พระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นในโลก หลายคนอาจมีความคิดว่า การได้กระทำสิ่งใดๆแก่พระพุทธเจ้า ย่อมบังเกิดบารมีอันแรงกล้ากว่าผู้ใดทั้งหมดทั้งปวง

หลวงพ่อนิพนธ์ มักกล่าวว่า แม้นข้าวเพียงถ้วย แกงเพียงขัน หากได้มีโอกาสถวายแด่พระพุทธเจ้าแล้วไซร้ เรียกได้ว่า แทบจะหายโรคเลยก็ว่าได้ ด้วยอานิสงฆ์แห่งผลบุญนั้น

ปัญหาก็คือ เราท่านจะได้มีโอกาสแบบนั้นหรือไม่

เรียกได้ว่า รู้ และอยาก แต่ทำไม่ได้ เข้าไม่ถึง นั่นเอง

หากใครมีวาสนาได้ทำตรงนั้น ก็เสมือนยิ่งกว่าถูกรางวัลที่ ๑ เสียอีก

เพราะทุกวันเวลานาทีที่ผ่านไป พระพุทธเจ้าจะมีไว้เพื่อสอนผู้ที่มีคุณสมบัติ ฝึกได้ แลอุปสรรคที่สำคัญประการหนึ่ง ก็คือ ภาษาที่ใช้ ไม่ใช่ภาษาไทย

บุคคลที่พระพุทธเจ้าแสวงหา นั่นคือ ผู้ที่อยากหลุดพ้น ทำตนเป็นพระอรหันต์

สิ่งหนึ่งที่คนทั่วไปไม่รู้ นั่นคือ ผู้ที่จะสำเร็จได้ ก็ย่อมต้องเป็นชนชาติเดียวกับพระพุทธเจ้าเท่านั้น หลวงพ่อนิพนธ์เรียกสิ่งนี้ว่า ภาษาสำเร็จ นั่นคือ พระอรหันต์สาวกในยุคนี้ ก็จะมีแต่คนพม่าเท่านั้นเอง เราท่านจะปรารถนาถึงมรรคผลนิพพาน ก็ย่อมต้องรอพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป

เฉกเช่นครั้งพระโคดม สาวกก็ล้วนแล้วแต่เป็นชาวอินเดียทั้งหมดทั้งสิ้น

ดังนั้น หนทางแห่งการไปหาบุญกับพระพุทธเจ้า เรียกได้ว่า ยากยิ่งกว่า มาหาหลวงพ่อนิพนธ์มากยิ่งกว่ามาก

ประตูบุญที่แม่ชีเมี้ยนทิ้งไว้ให้คนไทย เราจึงเห็นว่า เป็นพระคุณอันมหาศาล เพราะถึงแม้นจะไปถึงซึ่งนิพพานไม่ได้ในชาตินี้ หากแต่การไปถึง มนุษย์สมบัติ คือ ความไม่มีโรค ก็เรียกได้ว่า แม้นจะยาก แต่ก็เป็นไปได้

หลวงพ่อนิพนธ์ก็ให้เราท่านเตรียมตัว เตรียมใจ แม้นจะฟังภาษาไม่รู้เรื่อง แต่ก็เป็นแนวเดียวกัน กระนั้น เราท่านถูกพราหมณ์ มันหล่อหลอมในสิ่งผิดมาเยอะ ครั้นพอเจอพระพุทธเจ้าจริงๆ ภาพที่ปรากฎ ย่อมไม่เหมือนที่คิดฝันไว้อย่างแน่นอน

หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่า พระพุทธเจ้าก็ไม่มีเกศ พระพุทธเจ้าเกิดมาก็ไม่ได้เดินได้เลย ที่สำคัญ พระพุทธเจ้าไม่ได้ใช้ศีล ในการตัดกิเลส หากแต่ใช้สัจจะธรรม นำตน

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นอุปสรรค ในตัวตนของเราท่าน จนบางคนยากจะปรับตัวปรับใจ เพราะซึมซับในสิ่งที่พราหมณ์เขียนในพระไตรปิฎก หรือฟังเขาเล่าเพี้ยนมา

หลวงพ่อนิพนธ์ ยืนยันหนักแน่นว่า พระพุทธเจ้า แลสาวก มีวัตรปฏิบัติ ฉันมื้อเดียว รถเรือไม่ขึ้น เงินทองไม่รับ อย่างแน่นอน เป็นเอกลักษณ์

แค่มีวาสนาอยู่รอ แลได้กราบไกลๆ ก็ถือว่าชาตินี้ไม่เสียชาติเกิดแล้ว หากมีวาสนาถึงขั้นเข้าใกล้ ได้ฟังธรรม ได้ใส่บาตร ก็เรียกได้ว่า ถูกแจ๊คพ็อต

แลหากรักษาชีวิตตนไว้ ชาตินี้ ก็ได้มีโอกาสกราบพระอรหันต์จริงๆ ไม่ใช่อรหมุนที่อุปโลกกันเต็มบ้านเต็มเมืองอยู่ในเวลานี้

ใครเขาบ้าดารา บ้าโน่น บ้านี่ หลวงพ่อนิพนธ์มาชวนเราท่าน บ้าพระพุทธเจ้า แลสาวก เพื่อช่วยตนกัน แล้วดูว่า บั้นปลายชีวิต เราท่านจะเป็นอย่างไร ...

นี่แลตัวกระทำไม่ตาย ในยุคหน้า เราท่านจะได้ไปเกิดในแผ่นดินของพระพุทธเจ้าองค์ต่อไป มีโอกาสที่จะเลือกทำตนให้ถึงมรรคผลนิพพาน

หากแต่ยุคนี้ แค่ทานยาเขียวของพระพุทธเจ้า หลวงพ่อนิพนธ์ก็กล่าวว่า รอคิวเป็นกิโลแล้ว รอแล้วไม่รู้จะได้หรือปล่าว เพราะใครๆก็อยากพบพระพุทธเจ้ากันทั้งสิ้น

แต่อย่างน้อย เราท่านก็ได้สัมผัสธรรมที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า เอามาลดนิสัยช่วยตน ให้พ้นโรคพ้นภัย ก็น่ายินดียิ่งแล้ว

นี่แลคือความเมตตาอันมหาศาลของแม่ชีเมี้ยน ที่ทรงทิ้งไว้ให้ ... แต่ให้เฉพาะคนที่ปรารถนา มรรคผลนิพพาน ทำใจให้สูง แล้วทำตนให้สูงตาม หายโรคนั่นน่ะเขาแถมให้ เพราะคนมีบุญ ย่อมมีสุข โรคจะมาเกาะให้ทุกข์ได้อย่างไร

มีแต่พวกอ้างตนว่ามีบุญ แต่อมโรค นั่นมันบุญเก๊

พระพุทธเจ้าแลสาวก ไม่มีทางเป็นโรคตายอย่างแน่นอน

ส่วนการกระอักพระโลหิต ก่อนปรินิพพาน นั่นเขาเรียกสรุปกรรมครั้งสุดท้าย หรือ เพื่อใช้กรรมครั้งสุดท้ายให้หมด พราหมณ์มันแต่งให้เหนือพระพุทธเจ้า จนมีหมอชีวก มารักษาพระพุทธเจ้า บอกนัยๆว่า พราหมณ์มันเก่งกว่า พระพุทธเจ้ายังต้องพึ่ง นี่แลพระไตรปิฎก จึงไม่ใช่ของพระพุทธเจ้า พราหมณ์มันแต่งเอาศาสนามาหากิน