มีคนเคยกล่าวกับเราไว้ว่า เขาถูกคนผู้หนึ่งต่อว่า ที่ขอแล้วไม่ยอมให้
เรื่องก็มีอยู่ว่า คนที่เล่าให้ฟัง เห็นคนผู้หนึ่งมีฐานะต่ำกว่า ก็เลยมาขอความช่วยเหลือ และตัวเขาเองก็ให้ความช่วยเหลือตลอดมา เป็นระยะเวลาหลายปี
จนกระทั่งวันหนึ่ง พบว่า ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือนั้น เป็นคนที่ไม่ดีเอาเสียมากๆ ก็เลยบอกงดให้ความช่วยเหลือไป
คนที่ได้รับความช่วยเหลือ ก็มาต่อว่า ว่าทำไมแค่นี้จึงไม่ช่วย ถึงแม้นตัวเองจะไม่คิดช่วยตนให้ยืนได้ด้วยลำแข้งตน แต่ก็ได้รับความช่วยเหลือตลอดมา จะมางดไม่ช่วยนั้น ไม่ได้
แลสิ่งที่ได้รับหลังจากงดการช่วยเหลือ นั่นคือคำกล่าวว่า ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือไม่ใช่คนดี มีเงินมีฐานะซะปล่าว แค่นี้ก็ไม่ยอมช่วย
เราได้ยินเรื่องเล่านี้ ก็ย้อนกลับมายังมูลนิธิไทยกรุณา สิ่งที่เห็นก็คล้ายคลึงกัน
หลวงพ่อนิพนธ์ดิ้นรนทุกวิถีทาง เป็นเดือดเป็นร้อน กลัวคนไข้ที่มาไม่มีสมุนไพรทาน กลัวคนที่มาไม่มีร่ม ไม่มีความสะดวก กลัวไปหมด ... จึงพยายามที่จะทำให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
มาวันนี้ แม่ชีเมี้ยนตรัสว่า ของให้เท่านั้นจึงจะเป็นมงคล
ก็ดิ้นรน หาผืนแผ่นดินเพื่อปลูก พริก ปลูกกระเทียม มะกรูด มะนาว สารพัด เพื่อที่สมุนไพรที่แจกจะได้มีมงคล
หากแต่ย้อนกลับไปยังผู้ที่มา หลวงพ่อนิพนธ์พูดแล้วพูดอีก ขอความร่วมมือ ในเรื่องที่เล็กน้อยมากๆ อาทิเช่นขวดน้ำ เพื่อจะได้ประหยัดค่าขวด เอาไว้ซื้อสมุนไพร
คำตอบที่ได้ยิน ฟังแล้วแสนจะสะท้านหัวใจ ก็เสือกให้เอง ก็หาเอง กูไม่สน
จึงไม่แปลกเลยว่า ในอีกไม่ช้า มาตราการที่จะต้องนำมาใช้ คือ การเลือกเอาเฉพาะคนที่อยากทำตนตามธรรมคำสอนเท่านั้นเอง
ส่วนคนที่ไม่อยากทำตน ก็จะเดินเข้าหมวดอุเบกขา ไม่สนเอ็งเหมือนกัน เพราะทำตนเสมือน ใบตำแย จะมาเข้ากับกิ่งทองของศาสนา ไม่ได้หรอก
เราจึงอยากเตือนท่านทั้งหลาย หมดเวลาให้จนเคยชินแล้ว เพราะพระพุทธเจ้าท่านเกิดแล้ว ถึงเวลานี้ ผู้ที่จะเดินตามแนวทางนี้ ไม่มีทางเลือกอื่นใดเลย แม่ชีเมี้ยนตรัสว่า "ต้องลดนิสัย" เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ใครไม่เอา ก็ไม่ใช่พวก ควรให้เขาไปในทางที่เขาชอบ
เส้นทางนี้คนที่มา จึงมาด้วยความยินดี แล้วจึงมา หากจะมาหวังทานสมุนไพรหายแล้วก็ไปทำนิสัยแบบเดิม ... ณ.ตอนนี้ คงยาก
บทสรุปหลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้ให้เห็นว่า ภัยใหญ่กำลังจะอุบัติ คนที่จะรอด ก็คือ คนที่ทำได้ ใครไม่ทำ ก็ให้เขาไปใช้วิธีของโลก ไม่ว่า หมอ เข้าทรงองค์เจ้า หรือศาสตร์ใดๆ ในโลกที่เขาชอบ เพราะเมื่อถึงเวลา จะได้ไม่มาโทษว่าหลอกลวงกัน
ความจริงมันฟ้อง เราท่านจะเดินกันไปอย่างไรหนอถ้าไม่เอาธรรมของพระภูมีมานำตน เป็นบางสิ่งบางอย่าง ลดนิสัยตน ... ขืนทำเช่นนั้น ก็เท่ากับฉ้อเขากิน มาทานเพื่อกลับไปเป็นโจรนั่นเอง ศาสน์เขาไม่เล่นด้วยหรอก เสียเวลาเปล่า
วันนี้ ต้องปรับเปลี่ยนฐานะตน จากผู้รับเป็นผู้ให้แล้ว โดยเฉพาะนิสัยที่ไม่ดีในตัวตน อันไหนยิ่งร้าย ยิ่งถวายใส่บาตรก่อนเลย ใครทำได้ หลวงพ่อนิพนธ์บอก นั่นแหละคือทางรอด ของเราท่าน ที่แม่ชีเมี้ยนเหลือไว้ให้
สถานที่นี้ เปิดทุกแง่ ทุกมุม ให้รู้ ไม่มีเหลี่ยมคูหลบซ่อน ไว้หากิน .. ผลที่จะพึงเกิด อย่าโทษใครเลย นั่นแหละคือผลแห่งตัวกระทำของตน ไม่สนหรอกว่าโรคที่เป็นจะร้ายสักแค่ไหน ร้ายแค่ไหนก็ไม่ได้ส่วนหนึ่งของนิสัยตน แก้นิสัยได้ โรคอะไรจะมาเหลือ
เพราะโรคที่เป็นทำร้ายแค่คนๆเดียว แต่นิสัยที่เลวร้าย ทำร้ายคนและสัตว์มากมายมหาศาลเหลือคณานับ
