หลายคนสงสัยว่า ทำไมสถานที่นี้ไม่มีโทรศัพท์ ก็อย่าสงสัยเลย เพราะสถานที่อย่างนี้ มีคนชอบก็หยิบมือ แต่คนไม่ชอบมหาศาล เพราะมันขัดผลประโยชน์เขามากมาย
แลยิ่งเห็นภาพความจริงตรงหน้า จะได้คลายสงสัย ก็ที่นี่ไม่มีหน่วยงานใด หรือผู้นำคนใดกล้าประกาศตนสนับสนุน ทั้งที่มีผู้ป่วยมาใช้บริการ มากกว่าโรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ แถมยังมีผู้ประสพผลให้เห็นเป็นตัวเป็นตน
การพยายามดิ้นรนเพื่อดำเนินกิจการช่วยผู้ป่วยจึงมีทุกทิศทาง อาทิ การตั้งร้านอาหาร เพื่อหารายได้มาสนับสนุนกิจกรรม แลศาลาขนมไทย ที่ดั้งเดิม เป็นแหล่งรายได้หลัก บริเวณหน้าถนน ก็ได้ถูกรื้อทิ้งไป ในช่วงที่กิจกรรมขยายตัวจนไม่มีเวลาในการทำ บัดนี้ ก็จะฟื้นฟูเป็นร้านกาแฟ และขนมไทยชาววังเล็กๆ เพื่อหารายได้มาสนับสนุนเพิ่ม ผลก็คือ เจ้าหน้าที่รถไฟเอย ผู้เกี่ยวข้องในการอนุญาตเอย ... ล้วนแล้วแต่เจ้าหน้าที่รัฐ แจ้งว่าหากไม่ยอมเสียเงินให้ ก็จะไม่อนุญาตโดยเด็ดขาด แลหลวงพ่อนิพนธ์ก็ไม่ยอมจ่าย แต่ยอมที่จะทุบทิ้งไม่ก่อสร้าง ทั้งๆ ที่ตลอดแนวรถไฟ พ่อค้าแม่ค้า สร้างตลอดแนว สร้างได้
ยิ่งไปกว่านั้น สวนสมุนไพรที่ ต.หนองกุ่ม อ.บ่อพลอย จากดินแดนที่ไม่มีผู้คนอยากได้ เพราะมีความกันดารที่สุดในประเทศไทย แต่มีต้นสมุนไพรมากมาย หลวงพ่อนิพนธ์ไปซื้อไว้ แม้นจะไม่ได้สิทธิเพราะเป็นพื้นที่ทหาร แต่ก็ซื้อ เพื่อให้มีสมุนไพร อีกทั้งพยายามเพิ่มเนื้อที่ เพื่อจะปลูกต้นสมุนไพ่รที่ใช้มาก ไว้ช่วยคน
พัฒนาพื้นที่ ขุดบ่อน้ำ เดินไฟเอง ไม่มีภาครัฐ หรือใดๆ มาช่วย แม้นแต่สตางค์แดงเดียว มาวันนี้ พื้นที่ดูสวยงาม สะอาด ร่มรื่น
เจ้าหน้าที่ก็ มาแจ้งแก่หลวงพ่อนิพนธ์ว่า นายเห็นแล้วชอบ จะขอยึดพื้นที่นี้คืน ....
นี่แหละประเทศไทยยามนี้
คงหายสงสัยแล้วกระมัง ประเทศที่มีคนชอบพูดว่า อยากได้คนดี อยากสนับสนุนคนดี ... มันมีแต่วลีเท่านั้นเอง หากไร้ซึ่งผลประโยชน์ .... บลา บลา บลา...
ลืมนิยายน้ำเน่า มามองความจริงของประเทศดีกว่าว่า มันเน่าเฟะสักปานใด ... นี่แหละ แม่ชีเมี้ยนจึงทิ้งสิ่งนี้ไว้ให้ เพราะรู้ดีว่า ประเทศไทยมันขาดแคลนซึ่งคนดีที่แท้จริง หากธรรมสามารถสร้างคนดีได้มากเท่าไหร่ คนดีเหล่านี้ จะกลัวกรรม ประเทศไทยจึงจะรอดพ้นวิกฤต
หลวงพ่อนิพนธ์ จึงกล่าวเสมอว่า วันหนึ่ง ท่านอาจจะถูกจับเข้าตะราง เพราะช่วยคนก็เป็นได้ ถึงจะมีใบอนุญาตให้ทำสมุนไพรได้ แจกได้ รักษาคนได้ แต่ไม่มีใบอนุญาตให้รับผู้ป่วยมาพัก ... แต่นี่มนุษย์น่ะ เห็นคนจะตายไม่ช่วย ทำได้ไง .... คุกก็คุกซิวะ ในอดีต โดนสั่งยิงเป้า ยังโดนมาแล้วเลย
วันหนึ่ง เราอาจชวนท่านไปเดินม๊อบสมุนไพรก็เป็นได้
