มนต์บาลี

ของสองสิ่ง แม้นจะมีคุณลักษณะที่เหมือนกัน มาจากแหล่งเอียวกัน หากแต่อาจมีคุณค่าต่างกันมหาศาล

หลวงพ่อนิพนธ์หยิบยกตัวอย่างที่เด่นชัด ไม่ว่าจะเป็นน้ำ หรือ พระที่ทำขึ้น หากแต่เมื่ออันหนึ่งไม่ได้ทำอะไร ค่าของสิ่งนั้นก็มีจำกัด หากแต่เมื่อนำสิ่งเดียวกันนี้ผ่านการปลุกเสก กลับกลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ ที่จะต้องกราบไหว้ หรือบูชา มีฤทธิ์ ได้

การสวดมนต์ จึงเป็นการเสก ทำให้ของธรรมดากลายเป็นมงคล

เราท่านเมื่อมาสวดมนต์ของพระภูมี ก็คือการเสกกายเสกใจของตนนั่นเอง

ของมีมงคล คือของสูง เมื่อกายใจเป็นของสูง โรคที่เป็นของต่ำย่อมอยู่ด้วยกันไม่ได้

ฉันใดก็ฉันนั้น หลวงพ่อนิพนธ์จึงสอนพระเสมอว่า มนต์บาลีของพระภูมีมีอำนาจ เมื่ออยู่ในขณะทำสมุนไพร จึงควรที่จะท่องมนต์อันนี้ไว้ เพื่อเสริมมงคลของสมุนไพร สิ่งดีๆจะบรรจุลงในสมุนไพร อย่าทำไปด่าไป พูดเลอะเทอะ อำนาจของสมุนไพรก็จักเพิ่มพูนทวีคูณ

น่าเสียดาย พฤติกรรมเช่นนี้ ไม่มีให้เห็น จะมีก็แต่ทำสมุนไพรไป พูดจากันเรื่อยเปลื่อย

เมื่อกลับมามีพระอีกครั้งในวันนี้ และทำสมุนไพรตามครรลอง ผู้ที่บวช เมื่อทานสมุนไพรที่มีคุณค่า และตัวเองก็มีคุณสมบัติ จึงไม่น่าแปลกว่า ทำไมจึงฟื้นฟูตัวได้เร็ว

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่าสมุนไพรที่จะช่วยคนได้ต้องมีวิญญาน เมื่อเป็นวิญญานธรรม สมุนไพรยิ่งได้ยินมนต์บาลี ยิ่งมีฤทธ์ สมุนไพรที่ไร้วิญญาน เฉกเช่านถ้ำกระบอกยุคนี่ สูตรเดียวกัน อาจารย์คนเดียวกัน แต่ช่วยใครไม่ได้เลย