อันคนดีที่สุด ย่อมหมายถึง ผู้ที่ไม่มีนิสัยกรรม ไม่มีกิเลสแล้วนั่นเอง หากแต่รองลงมา ก็หมายถึงสาวกหรือที่เรียกกันว่า พุทธมามกะ ที่ทำนิสัยบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังไม่พร้อมที่จะตัดกิเลสให้หมดสิ้น
หลวงพ่อนิพนธ์เรียกจำพวกนี้ว่ายังอยากอยู่ในโลกนี้ ยังไม่อยากไปโลกนิพพาน ก็คือเราท่าน นั้นเอง
จึงไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมโลกนี้จึงเลวร้ายขึ้นทุกวัน ก็เพราะคนดีไปหมดแล้วนั่นเอง รอคนดีรุ่นใหม่ นั่นจึงต้องรอพระพุทธเจ้าองค์ใหม่อุบัติขึ้น
ขยะ มนุษย์ที่สังคมรังเกียจ ไม่ว่าด้วยจากนิสัย หรือจากการเป็นโรค จนเป็นภาระแก่ครอบครัวและสังคม จึงเป็นเป้าหมายหลักของศาสนา ที่จะมาสังคายนาคนเหล่านี้ ให้กลับมาเป็นคนดี คนที่มีค่าของสังคมอีกครั้ง
ปฏิมากรรมชิ้นนี้ ใครก็ทำไม่ได้ นี่จึงเป็นเหตุที่ทำไมศาสนาพุทธ แม้นคนมากมายจะไม่นับถือ แต่ก็ต้องยอมรับ เพราะทำในสิ่งที่มนุษย์ทั้งโลกอยากทำแต่ทำไม่ได้
หลักฟื้นฟูตนเอง หรือหลักสมุนไพร ของหลวงพ่อนิพนธ์เป็นส่วนหนึ่งของหลักพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา จึงมีแนวทางเดียวกัน
ภาพที่เห็นในวันนี้จึงยืนยันและเห็นชัดว่า เมื่อมาใช้กับมนุษย์ทั่วไป ที่ไม่ยอมจะเปลี่ยนตน ไม่มีวินัยอะไรบังคับ จึงยากจะประสพผล การจะได้คนดีสักคน เป็นเรื่องเข็นครกขึ้นภูเขา เรียกว่าล้มเหลวก็ว่าได้
ภาพความสงบ อันเป็นเอกลักษณ์ ที่แม้นในสำนักเข้าทรงองค์เจ้ายังทำได้ แต่มันไม่เกิดในสถานที่นี้ นั่นย่อมยืนยันว่า คนที่มาเห็นสถานที่นี้เป็นอะไร ทั้งที่แม้นแต่วัดที่ว่าศักดิ์สิทธิ์ เจ้าพ่อเจ้าแม่ที่ว่าเลิศ ช่วยให้หายปวดท้องยังไม่ได้ ตัวเจ้าอาวาสแลเจ้าพ่อเจ้าแม่ ปวดท้องยังต้องวิ่งไปหาหมอ แต่ที่นี่อย่าว่าแต่ปวดท้องเลย เอาถึงหายโรคกันเลย
ใจเป็นนายกายเป็นบ่าว ภาพที่เห็นจึงสะท้อนจิตใจของผู้ที่มาว่าคิดอย่างไร
วันนี้หลวงพ่อนิพนธ์ จึงต้องย้อนกลับไปเส้นทางเดิม ไม้ไผ่ลำเดียวของศาสนา ที่ให้ผลแน่นอน นับตั้งแต่ยุคถ้ำกระบอก นั่นคือ การบวช หรือ การต้องทำวินัยของพระภูมีบางสิ่งบางอย่าง ให้ตนมีคุณสมบัติ เข้าเกณฑ์คนดีของศาสนา นั่นคือเข้าลักษณะบุคคลที่ควรได้ทานสมุนไพร
เมื่อมีคุณสมบัติ การฟื้นฟูตนก็เป็นเรื่องง่าย ไม่สนว่าโรคจะหนักหนาสาหัสเพียงไร อันจะเห็นได้จากอดีต ไม่ว่าถ้ำกระบอก หรือหลังปี ๓๐ ก็ตาม
แลผลแห่งการได้ทำวินัย คนเหล่านี้ ไม่เพียงแต่เรียนรู้เรื่องกรรม แต่จะมีสัญชาติญานกลัวกรรมเกิดขึ้น จึงกลายเป็นคนดี ไม่กล้าทำบาปเหมือนอดีต
เราท่านคงไม่มีทางได้เห็นปฏิมากรรมจากสภาพของมูลนิธิที่เป็นอยู่แน่แท้ หากแต่ก็มีโอกาสได้เห็นปฏิมากรรมจากการบวช แม้นว่าคนที่มา จะมีอดีตที่เลวร้ายสักฉันใด
ทำไมจึงเป็นเช่นนี้ ก็คนมักคิดว่าตนดีแล้ว สิ่งที่ทำดีแล้วจึงไม่พฒนาใดๆอีก หากแต่เมื่อเป็นพระ หลวงพ่อนิพนธ์มักให้สติเสมอว่า ตนของเรายังไม่ดี เพราะมีกิเลส ให้พึงระวังระไว กิเลสของตน จึงเอาวินัยมากำกับตนตลอดเวลา เพื่อให้ตนดี
ไม่แปลกที่โบราณเรียกคนที่ผ่านการบวชพระ เรียนรู้แล้วปฏิบัติ ว่า "บัณฑิต" หรือ ทิด และสาวๆมักมาสู่ขอ เพราะผ่านการขัดเกลา เป็นปฏิมากรรมที่ดีของศาสนาแล้วนั่นเอง
ใครมีโอกาสได้บวชในตอนนี้ จึงนับว่ายิ่งกว่าถูกรางวัลที่๑ เสียอีก ไม่เพียงหายโรค แต่จักเป็นปฏิมากรรมชิ้นแรกๆ ให้โลกได้เห็น ช่างน่าอิจฉายิ่งนัก
