เสียชาติ

ธุรกิจทุกชนิด หากไร้จุดมุ่งหมาย หรือที่เรียกว่าเป้าหมาย ย่อมยากจะประสพผลสำเร็จ

เสมือนเรือ แม้นจะดีเลิศปานใด หากแต่ไร้เข็มทิศ ดูทิศดูทางลมฟ้าไม่เป็น เรือลำนั้นคงยากถึงจุดหมาย การลอยลำอยู่ในน้ำตลอดเวลา มั่นใจหรือ ว่าเรือตนนั้นไม่มีวันพัง ไม่มีวันเสีย ไม่มีวันล่ม ไม่เจอะเจอพายุใหญ่

ธุรกิจ ล้มแล้ว สร้างใหม่ได้ แต่ชีวิต ทำเช่นนั้นไม่ได้ จะรอเห็นศาสนาเมื่อเวลาตาย นั่นก็สายเกินจะเขียนพรหมลิขิตที่ดีให้แก่ตน ในวันหน้าแลภพหน้า ที่สำคัญกว่า เชื่อหรือตนจะเกิดเป็นมนุษย์อีก แลถึงแม้นได้เกิด แน่ใจหรือจะได้เจอศาสนาอีก

หลายคนรู้ หลายคนตระหนัก แต่ไม่ทำ ถ้าเป็นคนทั่วไป ที่ไม่เจอศาสนา นั่นก็ไม่ว่ากัน เล่นกันไปตามพรหมลิขิต ของใครของมัน แต่เมื่อชีวิตเผชิญกรรมบันดาลโรค แล้วเวียนว่ายมาเจอศาสนา ของพระภูุมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ที่คำสอนชี้ให้ทำเพื่อ "เขียนพรหมลิขิตที่ดีให้ตน" จะมาเอาแค่ซ่อมเรือตนให้ดีเท่านั้นคงไม่พอ

หลวงพ่อนิพนธ์ ชี้ให้พิจารณาว่า สิ่งที่ทำ ต้องมีคำตอบแก่ฟ้าดิน ทำไปมุ่งหวังอะไร ให้เป็นที่พึ่งของตน เมื่อมาลองแล้วเกิดผล เป็นที่พึ่งแห่งตนได้ เห็นแล้วว่าดี ทำไมไม่สร้างปณิธาน "นับถือศาสนาพุทธตลอดชีวิต" เป็นเข็มทิศให้วิญญานตน

ชีวิตจะได้ไม่หลงทาง ไปทำ ไปยึดถือ ในสิ่งที่ทำแล้ว ไม่ยังผลแก่ตน ไม่มีตัว ไม่มีตน ช่วยตนไม่ได้ ไม่เสียเวลาไปนั่งร้องขอพร ที่สำคัญ ไร้จุดหมาย นั่นคือ ต้องเวียนว่ายไม่รู้จบรู้สิ้น

บทสรุป ความทุกข์จะมีได้ เพราะ "ตัวเกิด" ศาสนาชี้ให้พิจารณา สุขใดจะเทียบเท่า สุขพระนิพพาน จึงชี้เป้าหมาย ให้มุ่งแสวงหา มรรคผลนิพพาน เป็นเป้าหมายชีวิต นั่นด้วยอาศัย การพานพบพระพุทธศาสนา ยุคใดที่อยากไปจึงไปได้ แลนี่แหละจึงเป็นสุดยอดวินัย ที่คนเวียนว่ายมาพบ ควรตั้งปณิธาน "นับถือศาสนาพุทธตลอดชีวิต" เป็นนิสัยติดตัวไปทุกภพทุกชาติ แล้วค่อยๆทำ ตามกำลังตนสะสมบารมีไป ตามที่ตนทำได้

การพานพบ และเกิดใน แผ่นดินพระพุทธศาสนา พลาดการกระทำนี้ให้วิญญานตน นั่นแลเสียชาติเกิด เพราะไม่รู้จะได้เจออีกชาติไหน เพราะไม่สร้างความผูกพันธ์ ให้ติดวิญญาณ ชาติใดศาสนาอุบัติ เราเจ็บเหมือนชาตินี้ แต่แก้เจ็บไม่ได้ เพราะไม่เจอ ยิ่งอยากไปนิพพาน นั้นเป็นไปไม่ได้เลย

ใครเชื่อ แลทำตาม คำสอนของหลวงพ่อนิพนธ์ ที่ให้ลดกิริยา ตามแม่ชีเมี้ยนชี้ ในเขตพัทธสีมา ที่กำหนด นั้นมีความหมายแก่วิญญาณมหาศาล ให้ผลหายโรคได้ เห็นผลต่อกาย อยากเข้าถึงแก่น ไปรับสัจจะกับพระ ที่จะให้ผลถึงวิญญาณ ผูกพันธ์กับพระพุทธศาสนา ทุกภพทุกชาติ คนผู้นั้น จะยิ่งเกิดศรัทธา แลจะยิ่งรู้ค่าว่า การลดกิริยา นั่นแลหนทางแห่งสุขสงบที่แท้จริง

ใครมันแน่ ไม่ลดกิริยา นั่นมันไม่กลัวกรรม แลที่สำคัญไม่เอาธรรมคำสอน การมาพบ นั้นเสียชาติ อย่างดีก็แค่มาซ่อมเรือ พอหายมันก็ถีบท่าทิ้ง วันข้างหน้า มันก็หาท่าไม่เจอ มันก็เจอตอของมันเอง ที่มันทำ