ที่มาแห่งชื่อ

ด้วยองค์ความรู้ที่แม่ชีเมี้ยนนำมาสอนสงฆ์ถ้ำกระบอก นั่นคือ ความรู้ของพระภูมี อันเป็นปัญญาแห่งโลกุตระธรรม หรือ ปัญญาเหนือโลก

ดังนั้น คำเรียกของสงฆ์ถ้ำกระบอก ที่ใช้เรียกแทนตัวแม่ชีเมี้ยน จึงเรียกว่า "มนุษย์เหนือโลก" ...

เฉกเช่นเดียวกัน มนุษย์ผู้ใดที่ใช้ปัญญาเหนื่อโลก มาทำตน จนหมดนิสัยของปัญญาโลก คือ หมดกิเลส ผู้นั้น ก็จักได้ชื่อว่าเป็น "มนุษย์เหนือโลก" เมื่อละสังขาร ก็จะได้ไปถึงซึ่งนิพพาน

จึงไม่แปลกที่ทำไมโลกนี้ เมื่อสิ้นพระพุทธเจ้า และไกลศาสนาไปเรื่อยๆ คนดีจึงยิ่งหายาก ก็เพราะคนดี ที่ทำตนได้ ... เขาไม่อยู่ในโลกนี้แล้วนั่นเอง ที่ยังอยู่ ก็ล้วนแล้วแต่พวกที่ยังมีนิสัย ยังมีกิเลสอยู่ มากน้อยว่ากันไป ... รอจนกว่าจะมีผู้ทำตนเป็นพระพุทธเจ้าได้ ศาสนาจึงช่วยสร้างคนดี ให้โลกนี้กลับมาสมดุลย์อีกครั้ง ...

พระพุทธเจ้า จึงมีมาแล้วมากมาย ... และต้องมีอีกทุกยุค ทุกสมัย เมื่อครบอายุขัยในแต่ละยุค คือ ๒๕๐๐ ปี

อย่าไปหาคนดีที่สมบูรณ์ ตราบใดที่ยังไม่มีพระพุทธเจ้า เพราะคนเหล่านั้น เขาไปกันหมดแล้ว ... หาแค่คนกลัวกรรม พบเจอก็เฮงแล้ว ... เพราะคนสมัยนี้ ทำกรรมน่าตาเฉย แถมยังอวดตนอีก ... บ้านใดเมืองใด มีผู้นำ ทำกรรมน่าตาเฉย .. บ้านเมืองนั้น ก็เตรียมตัวเถอะ.. หาความเจริญไม่ได้ดอก