มาถึงวันนี้สัญญาณที่เกิดน่าจะบ่งบอกได้ว่า คนที่จะมาเดินทางเลือกสายนี้ ต้องพึ่งตนเอง เพียงอย่างเดียว โดยอาศัยคำสอนของหลวงพ่อนิพนธ์ มาเป็นเข็มทิศ
การมาโดยไม่ทำอะไรเลยดั่งวันวาน อาศัยฤทธิ์ของสมุนไพร และความเมตตาของหลวงพ่อนิพนธ์ที่แบ่งบุญมาช่วย ทำให้ผลแห่งการทานบังเกิด ถึงตอนนี้ฟ้าดิน เขาปิดหนทางนี้เสียแล้ว
นั่นหมายความว่า ผลที่จะเกิดนับจากนี้ ใครทำ ใครได้ ไม่มีตัวช่วยนั่นเอง
คณะกรรมการบางท่าน ให้ความเห็นว่า สภาพของสมาชิกวันนี้ส่วนใหญ่ไม่เดินตามคำสอนของหลวงพ่อนิพนธ์ ดูจากการไม่ให้ความเคารพสถานที่ ไม่หยุดพฤติกรรมของตน อยู่ในความสงบ ยามเข้าห้องสวดมนต์ คุยกัน อ่านหนังสือ เล่นเกมส์ เล่นโทรศัพท์ ยามทานสมุนไพร รับสมุนไพร ก็หาความสงบไม่ได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่ช่วยดูแลสถานที่ ทิ้งขยะ วางเก้าอี้ทิ้ง เปิดก๊อกทิ้งไว้ วางภาชนะที่ทานแล้ว ทิ้งขว้างไม่นำมาในที่เก็บ
สิ่งเหล่านี้หลวงพ่อนิพนธ์ร้องขอมาตลอด ที่สำคัญสมุนไพรก็ยังคงเป็นการทิ้งภาระให้หลวงพ่อนิพนธ์ ยังไม่มีวี่แววว่า สมาชิกจะช่วยกันนำมาคนละนิดละหน่อยให้เห็น
หลายท่านจึงเสนอว่าเมื่อแก้ไม่ได้ คุยกันไม่รู้เรื่อง ก็โละกระดานทิ้ง ปิดบริการชั่วคราว ทางหนึ่งเพื่อให้ช่วงนี้หลวงพ่อนิพนธ์ได้พักผ่อนเต็มที่ ทางหนึ่งก็เริ่มกันใหม่ เลือกเอาเฉพาะคนที่เข้าใจ พูดกันรู้เรื่อง ถึงจะมีจำนวนน้อยลง แต่ก็เอาผล ทุกคนช่วยกันไม่เป็นภาระแก่หลวงพ่อนิพนธ์ดั่งเช่นในวันนี้
พูดง่ายๆ เอาเฉพาะคนทำได้
กรรมการหลายคนก็เห็นด้วย แต่ก็กล่าวว่า น่าจะให้โอกาสแก่สมาชิกก่อน ตอนนี้ก็มีพระ ลองให้พระสอน และปรับเปลี่ยนกิจกรรม ดูผลสักระยะ หากไม่ดีขึ้น จนพระเองก็รับพฤติกรรมสมาชิกปัจจุบันไม่ได้ ก็ปิดไปก่อน
หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ให้เห็นว่า ศาสน์เขาไม่ดูปริมาณ แต่ดูคนทำได้ เมื่อสอนไปแล้วไม่ทำตาม ผลก็ไม่เกิด นั่นคือ คนเหล่านั้นเขาไม่ยอมเปลี่ยนนิสัย ไม่แก้กรรม เอาแต่สมุนไพร เมื่อเป็นเช่นนี้ ทานไปก็คงไม่ถึงหาย อบ่างดีก็แค่ยืด การทำก็เสียเปล่า ทั้งคนทำคนทาน
ท่านชลอ พระของหลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า หากภาพความสงบไม่เกิด พระก็คงต้องลากลับไปอยู่สำนัก เพราะนั่นคือการทำที่เสียเปล่า ทานสมุนไพรมะพร้าว ก็หาความสงบไม่ได้ รับสมุนไพรก็หาความสงบไม่ได้ ก็นี่มันของพระพุทธเจ้า หลวงพ่อนิพนธ์เอามา จะยอมให้ลิง มาเล่น มาลูบหัว ได้อย่างไร บ้านใตรบ้านมันดีกว่า พฤติกรรมของคนเยี่ยงนี้น่ารังเกียจ ศาสนาเขาไม่ให้คบ ขาดกตัญญู ขาดคุณสมบัติ ไม่ควรที่จะเกื้อกูล
ศาสน์มีไว้เกื้อกูลคนดี ที่อาจหลงผิด เมื่อได้มาเจอ ก็ลดกิริยา ฟังคำสอน เอาไปพิจารณาแล้วปฏิบัติ เพื่อช่วยตน
ใครไม่อยากได้ เขาก็ไม่ยุ่งด้วย ใครอยากได้ก็ทำเอา
เราจึงอยากกระซิบ ตอนนี้ยังมีโอกาสก็ทานไป วันไหนที่พระและกรรมการลงความเห็น ว่าไม่ไหวจะเคลียร์ ก็จะเห็นป้ายปิดแขวนไว้ เหมือนในอดีตที่ทำมาแล้ว
อยากได้ก็ช่วยกันบอก ช่วยกันทำ หากปล่อยถึงวันนั้น ก็ตัวใครตัวมัน กรรมใครกรรมมัน กลับไปให้หมอเชือดอีกครา
หากเราท่านพึ่งตนได้ หลวงพอนิพนธ์ก็ไม่ต้องมาเปลืองบุญกับเราท่าน เก็บบุญไว้ช่วยตน ท่านก็จักฟื้นได้ในเร็ววัน
ถึงเวลาที่เราท่านต้องเลือกแล้ว เลือกที่จะเปลี่ยนแปลงตนให้เข้าตามครรลองคลองธรรม ตามหลวงพอนิพนธ์ชี้ช่อง หรือเลือกเก็บนิสัยเดิมไว้ แล้วทำให้สถานที่นี้ต้องปิดลง ตัวเองก็กลับไปหาหมอ นอนเตียงเดิมที่เคยทิ้งมา
