หลายคนบ่นท่านอาสิ พูดอยู่นั่นแหละกตัญญู ก็แล้วไง ไม่สนหรอก ฉันจะมาเอาสมุนไพรแค่นั้นเอง หายแล้วก็ไป ทางใครทางมัน จะแม่ชีเมี้ยน จะหลวงพ่อนิพนธ์ ก็แค่คนแจกยา เท่านั้นเอง ที่ไหนก็มี คนแจกฟรี ไม่เห็นเขาต้องให้ทำเลย
มันทำให้เรานึกย้อนวันแรกที่คุยกับหลวงพ่อนิพนธ์ ท่านว่าปัญญาทางโลกของเราอาจจะดีเลิศ แต่ทางศาสนานั้น ควายดีๆนั่นเอง
ทำไมหรือ ก็เพราะเข็มทิศของชีวิตมันผิด สิ่งที่ทำ ยิ่งทำยิ่งหลงทาง ก็บอกมาหาศาสนา บอกอยากมีสุข แต่หนทางหาสุข กลับแสวงหา ลาภยศ เงินทอง หวังจะให้สุขกับตน สวนทางคำสอนของพระพุทธเจ้าสิ้น
การกระทำของพระพุทธเจ้า พิสูจน์แล้วว่า วัตถุ สิ่งของ เงินทอง ให้ได้แค่สุขกาย แต่ให้สุขวิญญาณไม่ได้เลย โดยเฉพาะยามเจ็บ เจ็บคนเดียว ยามตายก็ตายคนเดียว
หาสุขแบบนั้นไม่มีทางถึงสุข
พระภูมีชี้ว่า "ให้สุขแก่ท่าน สุขนั้นถึงตัว"
แล้วไง ศาสนาจึงเริ่มที่กตัญญู ด้วยเป็นผู้มีคุณ น่าจะให้ตอบแทนคุณโดยง่าย แต่การให้ที่เป็นสุดยอด ให้แก่ทุกตัวคน แม้คนนั้นจะไม่ดี ก็ให้ เฉกเช่นพระเวสสันดรให้ชูชก
แล้วจะไปถึงตรงนั้นได้อย่างไร ก็คนมีคุณ ให้เพื่อความกตัญญูยังไม่ได้เลย จะไปถึงจุดสุดยอดให้ชูชกได้โดยวิธีใด ยิ่งถ้าคนผู้นั้นด่าเราท่าน เกลียดเราท่านทุกเมื่อวัน จะให้ได้หรือไง
ศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน จะให้ท่านอาสิอธิบายทั้งหมดคงยาก จึงให้มองที่ผล ทำแล้วดี ก็ควรทำไป
กว่าจะไปถึงสุข จึงต้องเริ่มที่กตัญญู หยุดกาย ลดกิริยา คุมตนให้อยู่ในความสงบ
ในบางเวลา หยุดกายได้ หยุดวาจาได้ หยุดใจได้ ไม่มีความคิด ไม่มีความเห็นผิด มันจึงให้ชูชกได้
ดูสิ วันนี้แค่ขอทานบางทียังว่า งอมืองอเท้า นั่นขอเงิน ชูชกขอลูกเราท่านเลยนะ จะให้ได้หรือ
ถ้ากระไดกตัญญู ยังให้สุขไม่ได้ หวังสุขก็เป็นแค่ลม ไม่มีทางเป็นจริง
