คำถามที่ท่านอาสิ ฝากให้คิด เมื่อหลายคนถามว่า เขาแค่อยากหายโรค ทำไมต้องให้เขาเปลี่ยนนิสัย
นั่นคือ ท่านเชื่อหรือว่า พ้นปล้องกรรมนี้จะไม่มีปล้องกรรมทุกข์ ที่รออยู่ข้างหน้าอีก
โดยเฉพาะเมื่อนิสัยสร้างกรรมยังอยู่กับตน
คำว่าปีใหม่ แท้ที่จริงจึงมีเฉพาะคนที่มีนิสัยใหม่ของพระภูมี บางสิ่งบางอย่าง เกิดขึ้นแทนนิสัยสร้างกรรม กับตนเท่านั้นแล เพราะสิ่งที่จะรออยู่คือพรหมลิขิตใหม่ ที่ตนเขียนเปลี่ยนบทขึ้นมาเอง
บทสรุป หากนิสัยยังเหมือนเดิม พรหมลิขิตก็เดิมๆ จะใหม่ก็แต่ปี แม้นโชคดีพ้นโรคในวันนี้ แต่นิสัยเดิมก็สร้างโรคใหม่ได้ นั่นยังพอทน แต่ถ้ากรรมเปลี่ยนเป็น อุบัติภัย ก็คงไม่ให้เวลาแก้ไขเป็นแน่แท้ ที่ว่าปีใหม่ก็ไม่มีอะไรที่ใหม่เลย ที่เกิดกับตน การมาพบศาสนาก็ไร้ค่า ช่วยตนไม่ได้
ท่านอาสิ จึงชี้ให้พิจารณาว่า สุขใดจะเท่าสุขที่พระภูมีแสวงหานั่นคือ “สุขนิสัย” ที่ให้สุขทั้งภพนี้ แลตามไปทุกภพทุกชาติ
นี่แลทำไมแม่ชีเมี้ยน จึงอยากให้ทำ เพราะมันคือสุขนิรันดร์ ที่ทุกคนอยากมี แต่คนได้ คือ คนทำ ท่านอาสิจึงปลุกปั่นให้เราทำ และต้องทำ มิใช่ร้องขอ
