คนที่ไม่อยากคบ

ศาสน์หรือศาสนาพุทธ เป็นเรื่องของอำนาจ หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือ ที่เรียกกันว่าบุญ เป็นสิ่งนอกโลก หรือ มือที่สาม

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ในโลก มีอยู่แล้ว มีอำนาจปกครองโลก ทำให้มนุษย์สามารถเดินไปตามพรหมลิขิตของตน นั่นคือ กรรม แยกย่อยเป็นกรรมดี กรรมชั่ว

หลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้ให้เห็นว่า เมื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือ ธรรม หรือ บุญ จะมาก้าวก่าย ก็จึงไม่สามารถไปก้าวล่วง กรรม ได้

ดั่งคำโปราณว่า หมูเขาจะหาม อย่าเอาคานไปสอด

รูปลักษณะของศาสน์ ที่บุญเขาจะเข้าไปเกื้อกูลผู้ใดได้ จึงมีลักษณะ ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ต้องร่วมกันทั้งสองฝ่าย เป็นกิ่งทองใบหยก

จึงไม่แปลกว่า ทำไมพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ จึงทรงต้องพิจารณา แล้วจึงไปโปรด แม้นว่าธรรมที่ท่านมี จะมีอำนาจมหาศาล เหนือกรรม เหนือเวร แต่ใช้ได้เฉพาะกับคนบางคน นั่นคือ เฉพาะผู้ที่ยินยอมพร้อมใจ ฟัง พิจารณา เกิดความเชื่อ แล้วทำตาม เท่านั้นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า ศาสน์ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา สอนคนใจสัตว์ให้เป็นคน สอนคนให้เป็นสงฆ์ สอนสงฆ์ให้เป็นอรหันต์

นั่นก็หมายความว่า ผู้ที่เป็นเป้าหมายของศาสน์ที่จะเข้าไปใกล้ ต้องมีปรารถนา ตรงกับความต้องการของศาสน์ นั่นคือ ปรารถนา ใน มรรคผลนิพพาน ...

แม้นว่าจะทำไม่ได้ในชาตินี้ ก็ขอถึงในชาติหน้า

ดังนั้น จึงไม่แปลก ที่ผู้นำสวด หรือวิทยากร ทั้งหลาย จะกล่าวนำทุกครั้ง ในการกระทำใดๆว่า ข้าเจ้าปรารถนา มรรค ๔ ผล ๔ นิพพาน ๑

เมื่อเป็นผู้ปรารถนา ก็ต้องทำ แต่จะทำอย่างไร ก็ต้องฟัง และพิจารณาจาก คำสอนของหลวงพ่อนิพนธ์

เมื่อปรารถนาสูง แล้วทำ หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า นั่นคือ การยกวิญญาณขึ้นที่สูง ผลก็คือ กายที่เป็นของต่ำ และจมอยู่ในกองทุกข์ ก็จะถูกยกขึ้นตามไปด้วย

เราท่านจึงได้ยินคำสอนเสมอว่า มาที่นี่ ไม่สนหรอกว่า เป็นโรคอะไร สภาพหนักหนาสาหัส เพียงใด ลืมเรื่องโรค ก้าวข้ามไป แล้วมาคุยกันเรื่องนิสัยดีกว่า

สถานที่นี้ ใครถามว่า ตั้งมาเพื่ออะไร ก็เพื่อหาคนที่มีปรารถนาเดียวกันนั่นเอง แล้วมาร่วมกันทำ ผลแห่งการทำตาม ก็คือ พัฒนาตน จากคนใจสัตว์ อันหมายถึง คนที่มีการกระทำ ตามนิสัยกรรม จนก่อให้เกิดกายสัตว์รอในชาติหน้า หรือพูดฟังง่าย ก็คือ ตายไปก็กลายเป็นสัตว์นั่นเอง

พัฒนาแล้ว เป็นคนดี ที่ทำตามปรารถนา เราท่านก็จะได้กายเป็นคน ในชาติหน้า ที่สำคัญมีของแถมคือ ไม่มีโรค

หลวงพ่อนิพนธ์ เรียกว่า มนุษย์สมบัติ

คำถามก็คือ ทำไมต้องทำ คำอรรถาธิบายก็คือ ก็เพราะ เราท่าน ที่ยังไม่ถึงซึ่งนิพพาน ตายแล้วก็ต้องเกิด นั่นคือ เราท่านมีชาติหน้ารออยู่

แลผลแห่งการกระทำในชาตินี้ ก็จะไปรอเราท่านในชาติหน้า ทำกายสัตว์ไว้ ตายไปก็ไปเกิด ลืมตามา อ้าว .. เข้าท้องวัว ท้องควาย ท้องหมา ไปแล้ว

ที่หนักกว่าก็คือ เมื่อตาย ตายไปในสภาพที่เป็นโรค ผลคือ เมื่อเกิดใหม่ ผลแห่งการกระทำนี้ ก็ทำให้เราท่านเป็นโรคอีก หรือที่เรียกว่า โรคกรรมพันธ์ นั่นเอง

จึงไม่แปลกเลยที่ว่า ไม่ว่านักวิทยาศาสตร์และหมอรวมหัวกันสักฉันใด ที่พยายามให้เด็กที่เกิดใหม่ มีร่างกายที่ปราศจากโรค จะป้องกันสักฉันใด ก็พบว่า โรคกรรมพันธ์ ก็ติดมาอยู่นั่นเอง

สถานที่นี้ เลือกคบคน แลรู้ดีว่า กลุ่มคนที่ฟัง พิจารณา เชื่อ แล้วทำตาม ก็คงมีไม่มากนัก แต่มีคุณภาพ แลไม่อยากคบคนที่ไม่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ ไม่หวังมรรคผลนิพพาน

เพราะคนเหล่านั้น เมื่อมาแล้ว ก็มุ่งหวังสมุนไพรเพียงอย่างเดียว ยากจะประสพผล ที่สำคัญ เมื่อหวังพึ่งแต่สมุนไพร ก็ไม่พัฒนาตน เป็นคนดี อย่างแน่นอน

สิ่งศํกดิ์สิทธิ์ เขาไม่เกื้อกูลให้พลังคนกลับไปทำผิด ทำชั่ว หรอก นั่นคือ มาเสียเวลาเปล่า ทั้งคนมาและคนให้

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวเสมอว่า สถานที่นี้ ไม่มีเหลี่ยม ไม่มีคู เปิดให้เห็นทุกสิ่งอย่าง ไม่กลอกกลิ้ง พูดความจริง

เปิดให้โอกาสทุกคนได้มาสัมผัส ฟัง พิจารณา ... ฟังแล้ว พิจารณาแล้ว เชื่อ ก็ทำตาม ไม่เชื่อ ไม่ชอบ ก็ไม่ว่ากัน ไปหาหนทางอื่นที่ตนชอบ

อย่าไปหลงคารมคน ฟังคำร่ำลือ สมุนไพรของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ดีอย่างนั้น ดีอย่างโน้น รักษาได้ทุกโรค ... แล้วก็ตั้งความฝันมา กินสมุนไพร แล้วต้องหายแน่ เหมือนคนนั้น คนนี้

ผลสำเร็จที่จะเกิด เขามีวงเล็บ เฉพาะคนที่ทำได้ ส่วนคนที่ไม่อยากทำ เขาไม่อยากคบ

เพราะท้ายที่สุด เมื่อคนผู้นั้นไม่ประสพผล ด้วยความไม่เอาเหตุ เอาผล มันก็จะโบ้ย ลามปาม ไปสมุนไพรบ้าง หลวงพ่อนิพนธ์บ้าง แลอาจเลยไปถึงแม่ชีเมี้ยน หรือ พระภูมีเลย ก็จะเป็นกรรมซะเปล่าๆ แถมเป็นกรรมมหาศาลอีกต่างหาก

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่แปลก ที่กรรมเขาจึงให้ธรรมเข้ามายุุ่มย่ามในโลกของเขาได้ ตามระยะเวลาที่กำหนด ในแต่ละยุค มีความสามารถก็เอาคนของเขาไปโลกนิพพาน เพราะรู้ดีว่า คนที่จะเข้ามาถึง มันมีน้อยนิด ขนาดพระโคดมที่ว่าเป็นพระพุทธเจ้าที่สมบูรณ์ที่สุดพระองค์หนึ่ง ยังนำพาสาวกไปได้ไม่ถึงแสนเลย

เมื่อเทียบกับคนอินเดีย ก็เรียกว่าน้อย ถ้าเทียบกับคนทั้งโลก ยิ่งน้อยกว่าน้อย

คนกลุ่มนี้ที่เชื่อ แล้วทำตาม ทำได้ จึงกลายเป็นคนที่มีอภิสิทธิ์เหนื่อมนุษย์ แม้นจะได้แค่ขั้นแรก คือ พัฒนาตน จากคนใจสัตว์ ที่ตายแล้วต้องกลายเป็นสัตว์ ก็ได้ชาติเป็นคน รอพระพุทธเจ้า องค์ต่อไป แล้วก็แถมพ้นจากวงจร เกิด แก่ แล้วข้ามเจ็บ ไปตายเลย เป็นของแถม เพราะมันทำยาก และก็จะมีสักกี่คน

นี่แลจึงเป็นที่มาว่า คนที่เชื่อ และทำตาม ธรรมคำสอน กรรมเขาจึงเว้นให้

ภาพที่หลวงพ่อนิพนธ์จำลองมาให้เห็น อำนาจธรรม ที่กรรมเขาเว้นให้ ก็คือ การสวดมนต์ นั่นเอง เราท่านจึงไม่เคยเห็น คนเจ็บ คนป่วย ไม่ว่าสาหัสสักเพียงใด เมื่อเข้ามาสวดมนต์ แล้วเกิดอาการปัจจุบันทันด่วน ตายไป ยามสวดมนต์ของพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมาเลยนั่นเอง