ค่อยๆไหลไป

หนทางในการฟื้นฟูตน มีหลายรูปแบบ หากแต่วิธีที่แน่นอน และได้ผลเฉียบขาด และรวดเร็ว หากทำได้ ย่อมต้องเป็นหนทางแห่งการบวช ทรงวินัยของพระภูมี นั่นเอง

เมื่อเริ่มเข้าพรรษา หลวงพ่อนิพนธ์ก็ได้พระมาจำนวนหนึ่ง คือ ๑๐ รูป มาถึงวันนี้ผ่านไปครึ่งพรรษาแล้ว

คนที่รู้ข่าว อยากหาย มีวันเวลา หลายคนก็เลือกที่จะใช้ยาแรง คือ การบวชเพื่อช่วยตนเลย เพราะรู้ดีว่าอาการของตนนั้น สาหัสขนาดไหน

พระรุ่นแรก หลายองค์ ก็เป็นมะเร็งหรือโรคร้ายแรง ที่หมอปฏิเสธ หรือพูดง่ายๆ ปล่อยให้ตายนั่นเอง

คนเหล่านั้น มีเวลา แลมีการกระทำที่ถูก ผลถูกก็แสดงให้เห็น ความเลวร้ายก็บรรเทาเบาบาง

คนที่สาหัส ได้รู้ข่าว ก็อยากเดินตามบ้าง มีทั้งด้วยโรค หรือ แม้นแต่การติดยาเสพติด ที่เมื่อไปฟื้นฟูที่สวนสมุนไพร ก็อยากบวชแทนคุณ บ้าง

คนเหล่านี้เสมือนสายน้ำที่ไหลมาสมทบ ทีละเล็กละน้อย

หลวงพ่อนิพนธ์กล่าวว่า ยามนี้เป็นยามแล้ง ผลยังไม่เกิดให้เห็นเป็นรูปธรรมเด่นชัด กระนั้นก็ตาม จากผลที่ทำถูก พอได้สัมผัสคนอยากบวชเป็นพระเริ่มจะหลั่งไหลมา

วันใดที่ผลเกิดเป็นรูปธรรม คนทำแล้วหายกันกลาดเกลื่อน การบวชก็ไม่ใช่เป็นเรื่องง่ายดังเช่นทุกวันนี้

บทสรุปที่หลวงพ่อนิพนธ์ให้เป็นสติ นั่นคือ การจะฟื้นฟูตน โดยที่ตนของตน ไม่ต้องทำอะไรเลย หรือปรับเปลี่ยนพฤตืกรรมใดๆเลย ย่อมเป็นไปได้ยาก

เริ่มจากห้องสวดมนต์ บังคับตนให้อยู่ในกรรมฐานความสงบ ยังทำไม่ได้ เช่น อากาศร้อนนิดหน่อย ก็พัดแล้ว คนเหล่านี้ยากยิ่งจะทำวินัยธรรม หนทางประสพผลจึงยากยิ่ง หรือเป็นไปไม่ได้เลย

เราคิดว่า ธุดงค์ปีนี้ของพระหลวงพ่อนิพนธ์ จะได้เห็นขบวนพระพุทธกาลยาวๆ ที่มีญาติโยมเดินตามกันเป็นกิโล อีกครั้งเช่นยุคถ้ำกระบอก เช่นนั้นแน่

ความเปลี่ยนแปลงจะเกิดอย่างรวดเร็ว เมื่อศาสน์ใกล้เกิด พระพุทธเจ้าใกล้ปรากฎโฉม ความรุนแรง ทั้งความเลวร้าย มหันตภัย จะถาโถมเข้ามา ในทางกลับกัน ความเฉียบขาด และผลแห่งการประพฤติธรรม ก็เฉียบขาด รุนแรง เช่นกัน

ผู้ที่จะมาอาศัยขาเดียว คือ สมุนไพร ไม่เอาธรรมของพระโคดมเลย ถึงเวลานี้ โอกาสฟื้นฟูตน แทบจะเรียกว่า ยาก เพราะลำพังสุมนไพร ไม่เพียงพอกับความเลวร้ายที่เกิดอยู่นั่นเอง

การมาก็สูญเวลาเปล่า ที่่สำคัญ ชีวิต ก็รักษาไม่ได้