คุณสมบัติสำคัญไฉน

การเยียวยารักษาด้วยวิธีอื่น หรือ สมุนไพรอื่นๆ ไม่เคยกล่าวถึงคุณสมบัติของผู้ทานเลยว่า ต้องมีพฤติกรรมเยี่ยงไร

เมื่อพิจารณา วิธีการ ก็ย่อมหมายความว่า การพิจารณาถึงเหตุที่มาแห่งโรคนั่นเอง

พระภูมีตรัสรู้ ไม่ได้มองเหตุแห่งโรคเช่นนั้นไม่ ที่มองเชื้อโรคแค่เป็นปลายเหตุที่ทำให้เกิดโรค แล้วพิจารณาลึกลงไปถึงอำนาจที่ดลบันดาล ว่ามีมูลเหตุมาจากกรรม

และเมื่อพิจารณาที่มาแห่งกรรม นั่นคือ การกระทำของมนุษย์นั่นเอง

ดังนั้น พฤติกรรมจึงเป็นต้นสายธารแห่งกรรม ที่ไหลหลั่งมาสมทบกัน จนบันดาลให้เชื้อโรคทำให้เกิดโรคนั่นเอง

บทพิสูจน์ของกรรม เห็นได้จาก คนเก็บของกินจากถังขยะ หากผู้นั้นไม่มีกรรมแล้วไซร้ แม้นจะมีเชื้อสักฉันใด ผู้นั้นก็ไม่เป็นโรค

ดังนั้น การเกิดโรค ที่คนทั้งหลายต่างตีโพยตีพาย โทษนั่น โทษนี่ โทษเลือดไก่ไม่สุก โทษอาหารไหม้ โทษน้ำมันเก่า โทษบุหรี ....สารพัดจะโทษ แต่สิ่งที่ไม่เคยโทษเลย คือ พฤติกรรมของตน

แม่ชีเมี้ยนจึงชี้ให้เห็นว่า สมุนไพรเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ฟ้าดินเขาสร้างคู่มากับโลก จึงมีบัญญัติกำกับคู่กันมา เหมือนคำพร เหมือนคำสาป หลวงพ่อนิพนธ์เรียกว่า วิญญาณสมุนไพร รับรู้คนทำ รับรู้คนทาน

คนที่จะนำสมุนไพรสูตรพระภูมีมาทำแล้วเกิดผล เป็นสมุนไพรมีวิญญาณ แม่ชีเมี้ยนจึงตรัสว่า ต้องเป็นคนมีคุณธรรม เสมื่อนพระภูมี นั่นคือ ทำให้ จึงรักษาวิญญาณของสมุนไพรไว้ได้ สมุนไพรจึงศักดิ์สิทธิ์

ก็คนทานเล่า แม่ชีเมี้ยนจึงตรัสว่า ฟ้าดินจึงบัญญํติว่า ผู้ที่ทานต้องมีคุณสมบัติ วิญญาณสมุนไพรจึงเกื้อกูล หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวว่า ต้องมีคุณสมบัติ เป็นคนดี ตามพุทธบัญญัติ

หากแต่คนดีตามพุทธบัญญัติ ในการทานสมุนไพร ก็ไม่ถึงกับต้องตัดกิเลสให้สิ้น เพียงแต่ต้องลดกิริยาลงเป็นบางสิ่งบางอย่าง โกรธ ก็โกรธน้อยลง โลภก็โลภน้อยลง หลงก็หลงน้อยลง สร้างคุณสมบัติที่จำเป็น นั่นคือ นิสัยพระเวสสันดร การเป็นผู้ให้ ให้สุขแก่ผู้อื่น แค่นี้ก็เพียงพอต่อการหายโรคแล้ว

โจทย์ใหญ่ที่น่าคิด นั่นคือ หากแม้นมือปืนใจทมิฬ เป็นมะเร็งมาหาหลวงพ่อนิพนธ์ แล้วทานสมุนไพร หากคนผู้นี้หายโดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมใดๆเลย อะไรจะเกิดขึ้น

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์จึงกล่าวเสมอว่า ถึงเวลาแล้วที่จะต้องเฟ้นคุณสมบัติ หากใครทำได้ ก็เสมือนพวกเดียวกัน ใครไม่ทำ ก็ไม่ว่า อยากทานสมุนไพรก็ทานไป แต่คือคนละพวกคนละกลุ่ม ไม่รับรู้ ไม่รับรองผลใดๆทั้งสิ้น ได้แค่ไหนแค่นั้น

ผู้ป่วยมะเร็ง จึงต้องปฏิบัติกิจกรรมตามที่กำหนด หากไม่พร้อม ไม่ทำ ก็จะคัดออกจากกลุ่ม หลวงพ่อนิพนธ์ก็จะไม่มีการวินิจฉัย ไม่มีการจัดสมุนไพรตามอาการให้แก่บุคคลนั้นๆอีก หากยังต้องการทานสมุนไพร ก็จัดอยู่นอกกลุ่ม เป็นคนไข้ทั่วไป ไม่เข้ามาในอาคารมะเร็ง หรือกลุ่มมะเร็งอีก ... และลำดับถัดไป สมาชิกอัมพฤกษ์ อัมพาต ก็จะเป็นเฉกเช่นเดียวกัน

ที่นี้เราท่านจะได้เห็นมาตรฐาน ความรวดเร็ว และเฉียบขาด หากผู้นั้นมีคุณสมบัติเข้ามาตรฐานที่ฟ้าดินกำหนด คำกล่าวที่ว่า สมุนไพรสูตรพระภูมีที่แม่ชีเมี้ยนนำมา ให้ผลเฉียบขาด และรวดเร็ว เป็นเช่นใด

วันข้างหน้า ผู้ที่ประสพปัญหาเดียวกัน จึงไม่จำเป็นต้องหลงทาง จนร่างกายบอบช้ำแล้วค่อยมา รู้ปุ๊บมาปั๊บ การฟื้นฟูยิ่งเร็ว โอกาสยิ่งมีมาก

เส้นทางนี้ แม่ชีเมี้ยนตรัสว่า อุปมาเหมือนไม้ไผ่ลำเดียว ไม่มีให้เลือก ใครทำ ใครได้ เดินสู่มาตรฐานเดียวกัน ผลสุทธิ แห่งการฟื้นฟูตน รูปธรรมที่ออกมา คนที่สำเร็จ มีอย่างเดียว ต้องเป็นคนดี

จึงไม่ต้องแปลกใจเลย ที่เราท่านมักได้ยินหลวงพ่อนิพนธ์กล่าวเสมอว่า ท้าทั่วโลก หากเป็นโรคตาย ไม่มียาใด สมุนไพรใด หรือวิธีใดๆ ในโลกที่ทำให้หายโรคได้ เพราะวิธีเหล่านั้นมันท้ากรรม ... ทั้งที่ตัวผู้รักษาก็ยังตกอยู่ในอำนาจกรรมนั่นเอง จะมาเอาวิธีเหล่านั้น คิดเอง เออเอง เอาปัญญากรรม มาชนะกรรม เป็นไปไม่ได้

ที่นี่ จึงไม่มีหมอ ไม่มีความคิดของใคร ตำราไม่ใช่ของหลวงพ่อนิพนธืเป็นผู้คิด ไม่ใช่ ไม่ใช่ เป็นสูตรพระภูมี ที่แม่ชีเมี้ยนนำมา

หากแต่แม่ชีเมี้ยนรู้ได้อย่างไร ... อันนี้สักวันก็จักมีผู้มาเฉลยให้รู้ แต่ก็บอกได้ว่าไม่ธรรมดา ขนาดเถระสมาคม ยังยอมให้เป็นผู้หญิงคนเดียวที่อนุญาติให้พระไหว้ได้ไม่ผิดกฎ และยอมให้บวชพระได้โดยไม่ต้องใช้ใบสุทธิ แถมกระทรวงสาธารณสุขออกใบอนุญาติให้บำบัดยาเสพติดได้ โดยไม่ต้องมีใบแพทย์ ...

น่าเสียดาย ที่แม้นท่านจำรูญ จะสำนึกผิด และร้องขอให้ใบอนุญาตินั้น ตกมายังหลวงพ่อนิพนธ์ แต่ก็สู้อำนาจเงินไม่ได้ ใบอนุญาตินั้นจึงถูกกระทรวงสาธารณสุขยึดกลับ แทนที่จะเห็นเมืองไทย เจ้าแห่งสมุนไพร เป็นเมืองที่หาคนเสพยายาก กลายเป็นเห็นคนคลั่งยาโดดตึกตาย จับคนเป็นตัวประกัน กันมากมายแทน ... ก็คนไทยเป็นไทยเฉย มาเฟียยาเสพติดมันก็เลยถือโอกาส ...