ยังกลัว

หลวงพ่อนิพนธ์มักเตือนสงฆ์ของท่านเสมอว่า "พระพุทธเจ้า กลัวที่สุดก็คือกรรม"

เพราะกรรมมีอำนาจ สามารถแทรกเข้ามาในตัวเรา ล่อหลอกให้เราทำกรรมได้อย่างง่ายดาย แลเมื่อทำแล้ว ก็ย่อมต้องรับผลแห่งกรรมนั้นๆ จะปฏิเสธสักฉันใดก็ไม่พ้น

คำสอนที่ตามมา จึงชี้ว่า "เกิดเป็นคน อย่าท้ากรรม"

วันเวลาผ่านมา หลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้ให้เห็นว่า มนุษย์ทั้งหลายเชื่อมั่นในความสามารถแห่งตน มีพฤติกรรมท้ากรรม เย้ยธรรมชาติ คุยโตโอ้อวดว่าสามารถเอาชนะธรรมชาติ ชนะกรรมได้

สร้างตึกทนทานแผ่นดินไหว สร้างสะพานทนทานพายุ สร้างยาเคมีพิชิตโรค ... แลวันเวลาก็จักเป็นเครื่องพิสูจน์ แค่โลกเขย่าเบาๆ ตึกก็พังแล้ว แค่พายุคลื่นสึนามิ อย่าว่าแต่สะพานเลย เมืองยังล่ม ยอดเสียชีวิตจากโรค ไม่ว่า มะเร็ง เบาหวาน ไต .... ทะลุหลักทำลายสถิติทุกปี

หลวงพ่อนิพนธ์จึงแปลความหมายว่า เราท่านที่มาเพื่อจะหายโรค จะทำได้ย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดา พูดฟังง่ายก็คือ คนทั้งโลกไม่มีใครทำได้ หรือ ปัญญาโลกทำไม่ได้ เราท่านจึงมาพึ่งศาสนา มาใช้พระธรรมของพระภูมี ที่พิสูจน์แล้วว่า "ชนะกรรม ชนะเวร ชนะโรค"

เมื่อใช้ปัญญาโลก ไม่ว่าศาสตร์แขนงใด จะใช้นิสัยเช่นใด ใครก็ไม่สน แต่หากจะมาชนะโรค ใช้ปัญญาของศาสนา ไม่ลดกิริยา ไม่ควบคุมนิสัย ตามรอยพระภูมี เท่ากับท้ากรรม ขนาดพระพุทธยังกลัว ยังไม่กล้าท้ากรรมเลย

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้ให้เห็นว่า สมุนไพรเป็นของเป็น จักดีเลิศ ก็แต่เฉพาะคนมีธรรม เท่านั้นเอง หากผู้มีนิสัยโจรมาทานแล้วไซร้ ก็กลายเป็นน้ำ กินแล้วก็ผ่าน เท่านั้นเอง

หลวงพ่อนิพนธ์จึงชี้แนะสงฆ์ของท่านเสมอว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์เขาอยู่สูง มีแต่ทำตนสูงขึ้นไปหา ไม่มีหรอกที่จะโน้มลงมาให้เราดึงท่านต่ำ หาไม่แล้วท่านก็อุเบกขาเฉย จะร้องร่ำ กราบไหว้สักฉันใด มิเพียงไม่ช่วย แม้นแต่แลยังไม่มีเลย

ย้อนอดีตถ้ำกระบอก คนทั้งหลายทั้งปวง ล้วนแต่บอกว่า ยาสมุนไพรนั้นดี รักษายาเสพติดเฉียบขาดนัก แต่คนทั้งหลายไม่รู้หรอกว่า เหตุเพราะคนที่จะบำบัด ต้องวางสัจจะ ไม่สูบ ไม่เสพ ไม่ค้า เป็นคำมั่นสัญญาเสียก่อน ผลจึงเกิด

นั่นแปลว่า ต้องเปลี่ยนตน เปลี่ยนความคิด เปลี่ยนใจ แล้วทำการกระทำใหม่ที่ดี เป็นคุณสมบัติ รองรับอำนาจ มาใส่ในสมุนไพร ผลจึงเกิด

จะมาเล่นเจ้าล่อเอาเถิด หลอกกินสมุนไพร หายแล้วก็ไป นั่นประเมินกรรมต่ำไปแล้ว แล้วก็มีพฤติกรรมมองศาสนาเป็นขี้ข้า จะเอาแต่นิสัยสันดานตน

หลวงพ่อนิพนธ์จึงให้พิจารณา ลำพังตีนกรรม ทำให้เป็นโรค ก็สาหัสแล้ว หากมาเกินเลยศาสนา เหมือนเทวทัต เจอตีนฟ้า หมั่นไส้ แม้นแต่ธรณีก็ยังรับไม่ไหว ก็มีในประวัติศาสตร์ให้เห็นให้อ่านแล้วมิใช่หรือ

ฟัง พิจารณา ที่ท่านอาสิสอน ไม่เอา ไม่ทำ ไม่ว่า ไม่ยุ่งกัน บ้านใครบ้านมัน แต่มาแล้วไม่ทำ เหมือนท้ากรรม เย้ยศาสนา ผู้อื่นตามมาก็นึกว่าทำได้ ก็ทำมั่ง ผลการกระทำนี้เหมือนเทวทัตน่ะท่านทั้งหลาย ไปทำที่อื่นดีกว่า อย่างน้อยก็กรรมเพียวๆ

เอกลักษณ์ของศาสนา ย่อมเป็นที่สงบ สร้างสุขให้ผู้อื่น เพราะเป็นที่รวมของคนทุกข์ แล้วแน่มาจากไหน เอานิสัยมาบรรเลง ทำลายเสีย "กรรมน่ะ กรรม จำไว้ให้ดี กรรมมันใช้ กรรมมันสั่ง แล้วเป็นทุกข์"

ถ้าไม่กลัวกรรม ก็อย่ามายุ่งกับธรรมเลย

พิจารณาแล้วจะเห็นที่มาว่า "หมองูตายเพราะงู" ก็อวดว่ารักษาโรคนั้นได้ โรคนี้ได้ ชนะเวรชนะกรรมได้ ท้ายที่สุดก็เป็นโรคตาย รายแล้วรายเล่า