แพ้

โรคที่คนทั้งหลายแก้ไม่ตก รักษาไม่หาย แต่หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ว่า “หายโรคนั้นง่าย”

แล้วทำไมคนทั้งโลกทำไม่ได้

ประการแรก ที่ท่านชี้ นั่นคือ ประเมินคู่ต่อสู้ผิด ไม่คิดว่าเหตุที่มาของโรค คือ “กรรม” เมื่อสมมุติฐานผิด การแก้ปัญหาก็ผิด มัวแต่จมปลักเสียวันเวลาทั้งหมดไปเพื่อหายารักษา หาให้ตายก็ไม่มี ทำไม่ได้

คนที่หวังรอยา รอคนอื่นช่วย ขาดปัญญาของศาสนา จึงถูกหลอก เอายาระงับอาการเฉพาะหน้า แก้ผ้าเอาหน้ารอดไปวันหนึ่ง ผลที่ตามมาจะฉิบหายอย่างไร ไม่สน คนกินยิ่งกินโรคเก่าไม่หาย สองสามตามมา เห็นกันมากมาย คนก็ยังแห่แหนเดินตาม เชื่อ

ประการถัดมา ไม่เชื่อกรรมก็ยังพอไหว แต่ท้าทายกรรมนี่สิ ไม่ยอมรับ ปฏิเสธกรรม ท่านจึงชี้ว่า แทนที่จะทยอยใช้ ปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้ ที่ละสามวันเจ็ดวัน นี่ไม่ยอมเลย ไม่ให้ร่างกายรับรู้สร้างภูมิ เหมือนปล่อยน้ำ นี่เล่นกักทำเขื่อน ก็นึกว่าเขื่อนของตนดี ยาดี กินปุ๊ปหายปั๊บชอบใจ เจออีกทีน้ำป่าหลาก กรรมหนักมาเขื่อนพัง ทีนี้าเป็นมะเร็งเลย

ประการสำคัญ ไม่ยอมรับความจริง กว่าจะมาเป็นโรค ต้องสะสมมานานสักเพียงใด มิใช่กินของปิ้งย่างวันนี้ พรุ่งนี้มะเร็ง กินเค็มถ้วยหนึ่ง ไตพังเลย ก็หาไม่สั่งสมพฤติกรรม มานาน แต่พอจะแก้ จะเอาแต่ใจนึก กำหนดเอง สามวันหายเจ็ดวันหาย

บทสรุป ครั้นมาพบเจอศาสนา หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ทาง ทำให้ดูมามากมาย ผ่านมาหลายสิบปี สิ่งที่สอน สิ่งที่สั่ง ให้มีการกระทำถูกกลั่นกรองว่าทำแล้วดี ปากบอกว่าอยากหาย พฤติกรรมกับสวนทาง ในขณะที่หลายสิ่งเมื่อเขาบอกให้ทำ ไม่เคยมีผลสำเร็จให้เห็น แค่เอ่ยอ้างว่าดี พูดอะไรทำหมด เททั้งใจ เททั้งทรัพย์ เท่าไหร่เท่ากัน ไม่แปลกว่าจะไปทางไหนก็แพ้ สิ่งที่ตนชอบนั่นของปลอม ทำช่วยตนไม่ได้ เจอของจริง ตนไม่ชอบ ไม่อยากทำ ก็เลยช่วยตนไม่ได้อีกนั่นแล

มัวแต่เฝ้าอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธ์ช่วยด้วย ขอให้ตายไม่เป็นผล หลวงพ่อนิพนธ์ ชี้ทางว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่แท้ คือ “ธรรม” ช่วยใครไม่ได้ สอนวิธีทำ พิจารณา เชื่อ แล้วทำเอง เฉกเช่นทำกรรมตามนิสัยกรรมจนเกิดโรค ทำเอง ทำธรรมด้วยนิสัยธรรม จนหายโรค ก็ต้องทำเอง

จะหลอกตัวเองสักฉันใด เหมือนหลอกเจ้าชายด้วยวังสามฤดู ช้าเร็วความจริงย่อมปรากฏ ทำเหมือนคนทั่วไป จะชนะกรรมชนะโรค แพ้ตั้งแต่เริ่มแล้ว เพราะทำตามความคิดกรรม ชนะกรรมไม่ได้หรอก คนที่จะชนะกรรมชนะโรค แม่ชีเมี้ยนจึงชี้ว่ามีหนทางเดียว คือใช้ธรรมนำตน ทำตนเหนือมนุษย์ ตามรอยพระพุทธเจ้า

พระพุทธเขาทำเหนือโลก จึงไปนิพพาน หายโรค แค่ทำเหนือมนุษย์ ก็พอแล้ว ทำอย่างไรถามท่านอาสิ หรือไปหาผู้ปฏิบัติที่ลพบุรี แล้วจะรู้ว่า ทำไมหลวงพ่อนิพนธ์จึงกล้ารับคนป่วยที่หมอปฏิเสธ โดยไม่กลัว ก็วิชาของแม่ชีเมี้ยน เป็นของจริง ทำตามแล้วย่อมเกิดผลช่วยตนได้

เพราะไม่เห็นค่า ไม่มีพ่อแม่ไม่มีเรา คุณบิดามารดาจึงไม่สำเหนียก ดุด่าได้ง่ายดาย เพราะไม่เห็นค่าการกระทำ ที่มีต่อวิญญาณ เอาแต่สุขเฉพาะหน้า ก็หาเห็นค่าของศาสนา ครูบาอาจารย์ จะลดกิริยาสักนิด ห้ามตนไม่ให้คุย รักษาเอกลักษณ์ของเขา ก็หามีไม่ ไม่รู้คุณบิดามารดา หาความเจริญได้ไม่ ไม่รู้คุณศาสนา วิญญาณย่อมไม่มีทางอยู่สูง อย่าว่าแต่สวรรค์เลย บนดินยังอยู่ยาก จึงอย่าสงสัยเลยทำไมคนนั้นหายไว หนักกว่าเราอีก ก็เขาเชื่อ เขาทำ แต่เราบอกเชื่อ แต่ไม่ทำ นี่แหละเชื่อว่าสมุนไพรแม่ชีเมี้ยนดี แต่ไม่เชื่อว่าเขามีวิญญาณ แพ้ตั้งแต่เริ่มแล้ว ทานสักฉันใด ทานไปทานมา หลวงพ่อนิพนธ์ชี้ว่า “เหมือนน้ำ” ด้วยพฤติกรรมแห่งตนที่ดึงเขามาต่ำ นั่นเอง "ของต่ำจะยกวิญญาณขึ้นสูงได้หรือ" นี่แหละเหตุแห่งความพ่ายแพ้ หายโรคจึงกลายเป็นเรื่องยาก

ไม่เชื่อ ไม่ว่ากัน รอไปเถอะ ยารักษาโรค กินไปเถอะสมุนไพร ถ้ำกระบอกยังฉิบหาย ทั้งที่เคยดังทะลุโลก อเมริกา อังกฤษ ต้องยอมรับและให้ทุนสนับสนุน เพราะที่นั่นเหลือแต่ซาก ดั่งมัมมี่ ก็ด้วยพฤติกรรมของคนทำแลคนทานนั่นเอง พิจารณาเถอะ ด้วยพฤติกรรมของเราท่านในวันนี้ อยากให้ผลเป็นอย่างไร เลือกแล้วทำเอง ถึงเวลาผลของการกระทำปรากฎ นั่นทำเอง