ทำอย่างไรได้อย่างนั้น

ท่านอาสิ ชี้เสมอว่า ตัวกระทำไม่ตาย แปลความว่า ทำอย่างไรได้อย่างนั้น

ถ้าเราท่านร่วมมือกัน สมุนไพร ก็มีทานตลอดอย่างแน่นอน ไม่จำเป็นต้องรอความช่วยเหลือจากภายนอก

แต่ถ้าเราท่าน บอกธุระไม่ใช่ ไม่สนใจว่าสิ่งใดจะขาด ผลก็ย้อนมายังตนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ อาทิ ไม่มีผักบุ้ง กระโจมก็ด้อยค่า ไม่มีกระเทียมโทน ก็ต้องใช้กระเทียมธรรมดา ค่าก็ด้อยลง ไม่มีคนปฏิบัติ ค่าของสมุนไพร จากผู้ทำก็หายไป

ท้ายที่สุด ก็ส่งผลให้การหายของตน กลายเป็นยืดเยื้อ หรืออาจเป็นแค่ความอยากที่ไม่เป็นจริง

การแยกหมู่ การทำให้เด่นชัด จึงจำเป็น หากจะเอาประโยชน์ ใครไม่เอา ถอยไป เหลือแต่คนที่อยากได้ อยากทำ อยากหาย

แล้วภาพการช่วยตนว่าควรทำอย่างไรจะเด่นชัด เป็นทางเลือก

เมื่อภาพยังมัวซัว เสมือนคนไม่เห็นต้นโพธิ์ ที่จะหลบแดด ก็เลยขาดโอกาส จะช่วยตน

บทสรุป หลวงพ่อนิพนธ์ จึงพยายามชี้ว่า การกระทำที่ชี้ มิใช่ทำเพื่อช่วยตน แต่เพื่อเป็นประวัติศาสตร์เขียนให้ผู้อื่นมาอ่านและมาทำตามเพื่อช่วยตน ให้คนทั้งหลายเห็นร่มโพธิ์ที่แท้จริงที่พึ่งได้

การมาแล้วไม่ทำ ไม่ลดกิริยา ไม่เอาเอกลักษณ์ของพุทธ ไม่สนที่จะให้สุขแก่ผู้อื่น มิเพียงแต่ช่วยตนไม่ได้ แต่กำลังทำลายร่มโพธิ์ ทำลายผู้อื่น ... ทำทำไม ไปทำที่อื่นดีกว่าไหม รอดูคนที่อยากทำ อยากได้ เขาทำแล้วรอด คนทั้งหลายจะได้มีทางเลือก

สมุนไพรที่มาจากการเอาเปรียบผู้อื่น มาจากคนทำที่ทำไปติเตียนผู้อื่นไป ทำไปเห็นผิดไป ... สมุนไพรแบบนี้จะช่วยคนได้ไฉน